Detailed Notes on خطرات بیماری زونا
Detailed Notes on خطرات بیماری زونا
Blog Article
افزایش سریع قند خون باعث آزاد شدن مولکول‌های التهابی و رادیکال‌های آزاد می‌شود که این موضوع روی بدن تأثیر منفی دارد.
وقوع زونا بعد از سن ۵۰ سالگی بسیار شایع است، اما اگر فردی قبلا مبتلا به آبله‌مرغان شده باشد، زونا می‌تواند در هر سنی ظاهر شود.
افراد مبتلا به این اختلال به ندرت خودشان به دنبال درمان هستند. معمولاً اعضای خانواده، همکاران یا کارفرمایان، آنها را برای درمان به مراکز سلامت روان ارجاع می دهند.
پارانویا گونه‌های مختلفی دارد که بعضی از گونه‌های آن را می‌توان برشمرد.
روشنفکر بلندپرواز و خودبزرگ بین است. از این رو همواره یک گرایش ناهشیار به اصلاح گرایی و ایجاد رفرم دارد، ادعای عظمت و جاودانگی می‌کند، خود را دانای کل می‌داند که باید معلم اخلاق دیگران باشد، همیشه به دنبال نقص زدایی از کار دیگران است در حالی که نقایص خود از نظرش دور می‌ماند و خود را صاحب رسالت و مأموریت برای تحول و دگرگونی وضع موجود و نجات بشریت از چالش‌ها می‌داند.
سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانه‌است و از نظر احساسی بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند.
اگر اینگونه باشد، شما و نوزادتان در معرض خطر این بیماری قرار نخواهید داشت.
زونا فقط در افرادی رخ می‌دهد که قبلاً در معرض ویروس واریسلا زوستر (آبله مرغان) قرار داشته اند. عوامل خطر برای ایجاد زونا شامل موارد زیر است:
پوسته‌ها معمولاً بعد از گذشت چند هفته از بین می‌روند و بثورات زونا نیز بعد از تقریباً دو تا چهار هفته از بین خواهند رفت. اگرچه این مورد غیر معمول است، ولی در برخی از بثورات شدید، تغییر رنگ پوست یا زخم شدن پوست امکان پذیر است.
برای مثال کسی که دچار این توهم شده‌است که یک شخصیت مهم سیاسی یا ادبی است، می‌تواند در دسته مبتلایان به پارانویای مطلق بگنجد.
به صفحه رزرو آزمایش در منزل درمانکده بروید و آزمایش مد نظر خود را آنلاین رزرو کنید.
همچنین ممکن است یک آزمایش خون برای پیدا کردن آنتی‌بادی‌ها انجام دهد تا مشخص شود که آیا تا به حال در معرض ویروس قرار گرفته‌اید یا خیر.
پزشک معمولا بیماری شینگلز را از طریق معاینه‌ی بدنی و چه چیزی باعث بیماری زونا می شود با ارزیابی ظاهر بثورات و تاول‌های روی بدن تشخیص می‌دهد. با این حال، در بعضی موارد، از مایع داخل تاول‌ها نمونه‌برداری می‌کند و آن را برای بررسی وجود ویروس به آزمایشگاه می‌فرستد.
هنگامی که متخصص سلامت روان، مانند یک روانشناس یا روانپزشک، حدس می زند فرد به پارانویا مبتلا است، اغلب سؤالات کلی می‌پرسد که حالت دفاعی در فرد ایجاد نکند یا جوّ گفتگو را سنگین نکند. معمولا سؤالاتی می پرسد که روشن کننده موارد زیر است: